Today is World Poetry Day and I’m going to share a poem by a Greek poet, Phoebe Giannisi, who I recently discovered. I found her work on Greek Poetry Now! which I can recommend as a good place to go, if you’d like to read some great contemporary Greek poetry.

I’ve chosen it because it expresses exactly how I feel when I’m swimming laps, how swimming allows me to shrug off the outside world and any worries I may have, and how it frees up my mind. Although unlike the open-air swimmer in the poem, I usually have to make do with my local council pool. Which is fine but not quite the same…

(Penelope I _ am addicted to you) by Phoebe Giannisi

she has a passion for the swimming pool
every day in the swimming pool up and down
the same course over and over
the pool is keeping her alive
swimming in the pool maintains her
the continuous back and fro
the rhythmical breathing
the coordination of arms and legs
with the head
in out in out
the water
the head
repeatedly goes under and comes up
blows out inside sucks in the air outside
the pauses every so often in the lane
the tiles underneath the surface in
the light
the strange bodies threatening
in caps and flippers
the water full of chlorine
the sky above cypress trees
the pool is keeping me alive
the continuous song
the counting
one two three four five
six seven eight nine fifteen
nineteen strokes  turns
the song of the counting the repetition fossilizes
the song of the pool rescues me
it rescues me from the knowledge that
he doesn’t love me

Volos, 24-5-07

and here’s the poem in Greek:

(Πηνελόπη I_am addicted to you) – Phoebe Giannisi

έχει πάθος με την πισίνα
κάθε μέρα στην πισίνα πάνω-κάτω
την ίδια διαδρομή ξανά και ξανά
η πισίνα την κρατά στη ζωή
το κολύμπι στην πισίνα την συντηρεί
το συνεχές πηγαινέλα
η ρυθμική αναπνοή
ο συντονισμός χεριών ποδιών
με το κεφάλι
μέσα έξω μέσα έξω
στο νερό
το κεφάλι
επαναλαμβανόμενα μπαίνει και βγαίνει
φυσά μέσα ρουφά έξω τον αέρα
οι παύσεις κάθε λίγο στο διάδρομο
τα πλακάκια κάτω από την επιφάνεια μέσα
στο φως
τα ξένα σώματα απειλητικά
με σκουφιά ή με πέδιλα
το νερό μες στο χλώριο
ο ουρανός πάνω από κυπαρίσσια
η πισίνα με κρατά στη ζωή
το συνεχές τραγούδι
το μέτρημα
ένα δύο τρία τέσσερα πέντε
έξι επτά οκτώ εννιά δεκαπέντε
δεκαεννιά χτυπήματα περιστροφές
το τραγούδι του μετρήματος η επανάληψη απολιθώνει
το τραγούδι της πισίνας με σώζει
με σώζει από τη γνώση πως
δε μ’ αγαπά

Βόλος 24-5-07
για την Μαρίνα Τσβετάεβα
[Από τα “Ομηρικά”]

You can read more of Phoebe Giannisi’s poetry on the Greek Poetry Now! site or you can read her chapbook, Cicada Voice, here.